Astronomowie z Liverpool John Moores University i Uniwersytetu w Montpellier opracowali system „wczesnego ostrzegania”, który ma alarmować, gdy masywna gwiazda ma zamiar zakończyć swoje życie w wybuchu supernowej. Praca została opublikowana w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

W nowym badaniu naukowcy ustalili, że masywne gwiazdy (zwykle o masie od 8 do 20 mas Słońca) w ostatniej fazie swojego życia, tzw. fazie „czerwonego supergiganta”, staną się nagle około sto razy bledsze w świetle widzialnym w ostatnich kilku miesiącach przed śmiercią. To przyciemnienie jest spowodowane nagłym nagromadzeniem się materii wokół gwiazdy, która przesłania jej światło.

Do tej pory nie było wiadomo, jak długo gwiazda potrzebowała czasu, aby zgromadzić ten materiał. Teraz, po raz pierwszy, badacze przeprowadzili symulację tego, jak czerwone supergiganty mogą wyglądać, gdy są osadzone w tych przedwybuchowych „kokonach”.

Stare archiwa teleskopów pokazują, że istnieją zdjęcia gwiazd, które wybuchły około roku po zrobieniu zdjęcia. Na tych zdjęciach gwiazdy wyglądają normalnie, co oznacza, że nie mogły jeszcze zbudować teoretycznego kokonu okołogwiazdowego. To sugeruje, że kokon jest montowany w czasie krótszym niż rok, co jest uważane za niezwykle szybkie.

Benjamin Davies z Liverpool John Moores University i główny autor pracy mówi: „Gęsty materiał prawie całkowicie zasłania gwiazdę, czyniąc ją 100 razy bledszą w widzialnej części widma. Oznacza to, że dzień przed eksplozją gwiazdy prawdopodobnie nie byłbyś w stanie dostrzec, że ona tam jest.” Dodaje: „Do tej pory byliśmy w stanie uzyskać szczegółowe obserwacje supernowych tylko godziny po tym, jak już się wydarzyły. Dzięki temu systemowi wczesnego ostrzegania możemy przygotować się do ich obserwacji w czasie rzeczywistym, skierować najlepsze na świecie teleskopy na gwiazdy prekursorskie i obserwować jak dosłownie rozrywają się na naszych oczach.”